Going For Broke

Το interview section αυτού του blog εγκαινιάζεται με τους Go For Broke στους οποίους έχω αναφερθεί μπόλικες φορές.
Δυστυχώς οι Go For Broke σταμάτησαν τη σύντομη αλλά καθ'όλα παραγωγική πορεία τους φέτος με αρχή το 2005.
Θεώρησα καλό να μιλήσω λίγο με τον Kalle(φωνή) όχι τόσο για το γεγονός της "διάλυσης" της μπάντας αλλά για τους Go For Broke γενικότερα.Ρίξτε μια ματιά..


Γειά χαρά.Άν δεν κάνω λάθος είστε μια μπάντα που ξεκίνησε να παίζει το 2005 σωστά;Πες μου μερικά πράγματα για τη μπάντα.Τα μέλη,τα albums κλπ.

Ναι το 2005 ήταν ή χρονιά που πρωτοξεκινήσαμε να προβάρουμε και κάναμε το πρώτο μας demo.Τότε παίζαμε στο Linkoping αρκετά συχνά αφού τότε ήταν και η "έδρα" της μπάντας(βασικά 4 απο τους 5 έμεναν εκεί).Παίξαμε με μπάντες όπως οι Terror,Bane,Comeback Kid κλπ κατα τη διάρκεια του πρώτου χρόνου σε υποστήριξη των δύο demos μας.Φαντάζομαι ότι κόσμος από την ευρώπη άκουσε για μας και μερικές εταιρείες ήθελαν να κάνουμε ένα 7" οπότε μετά απο λίγο αποφασίσαμε να δουλέψουμε με την Take The Risk Records για το πρώτο μας 7".Γράψαμε μερικά κομμάτια και παίξαμε μερικά shows αλλά ο δίσκος δεν βγήκε ποτέ.Οχτώ μήνες αφού στείλαμε το mastering (8 μήνες νομίζω τέλος πάντων) πήραμε τους δίσκους την ίδια μέρα που παίζαμε με τους THE FIRST STEP και COMMON CAUSE στη Στοκχόλμη,με αυτό να είναι το release show.Μετά από αυτό νομίζω ότι παίξαμε ένα ακόμα show ή κάτι τέτοιο επειδή ήμασταν πολυ κουρασμένοι.
Ακόμα ο κιθαρίστας μας Erik άφησε τη μπάντα τότε επειδή ήθελε να μεταφερθεί αλλού.

Μετά από αυτό γράψαμε κάποια καινούρια κομμάτια που θα ήταν στο Traditions.Σχεδιάσαμε ακόμα να κάνουμε κάποια tours αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα θέλαμε.Μιλήσαμε στη City To City records και αποφασίσαμε να κάνουμε το cd μαζί και έπειτα μπήκαμε στο studio για ηχογράφηση.Οι Go For Broke ήταν πάντα εγώ ο Kalle,ο Ulf,ο Alex και ο Andreas.Όταν πρωτοξεκινήσαμε ο Erik ήταν και σε μία άλλη μπάντα την οποία και άφησε την περίοδο του OYM (σ.σ.Open Your Mind 7") όπως προανέφερα.Στο μοναδικό μας ευρωπαικό tour είχαμε έναν session μπασίστα με το όνομα CKKB ή Gustav.Αυτός έγραψε και το Traditions και είναι ενα συνολικά φοβερό άτομο(σε πολλά θέματα)και το λιγότερο ένας φοβερός μουσικός.

Λοιπόν άκουγα το Traditions.Μου φαίνεται καταπληκτικό,τουλάχιστον για το δικό μου γούστο για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να παίζεται το hardcore,ωμό και old school.Πώς μπορεί μια μπάντα να ακούγεται τοσο καλά σε τόσο λίγο καιρό.Παίζατε μαζί πρίν το 2005;

Αρχικά ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Εγώ προσωπικά δεν ήμουν σε κάποια μπάντα πιο πριν,ο Ulf ο κιθαρίστας μας ήταν σε μερικές χωρίς ωστόσο κάτι φοβερό.Ο μπασίστας μας Andreas ήταν σε μερικές metal μπάντες παλιά αλλά όχι πολύ δραστήριος μουσικά.Η εμπειρία απο μπάντες σίγουρα προέρχεται από τον drummer μας Alex.Έπαιζε στους Step Down, Last Hope, Two AM, Bad News και πολλούς άλλους.Νομίζω πως είχαμε ξεκάθαρη όψη του τί θέλαμε να κάνουμε και στο μεγαλύτερο μέρος ήμασταν δίπλα-δίπλα στο γράψιμο των τραγουδιών οπότε ήρθε φυσικά και χωρίς εμπλοκές

Μπορώ να δώ τις επιρροές που γράφετε στο myspace και συμφωνώ απόλυτα οτι οι Insted σας έχουν επηρρεάσει πολύ.Αλλά τί ακούνε οι GFB στον ελέυθερο τους χρόνο;Κάποιο καλό cd που άκουσες τελευταία;

Φαντάζομαι ότι σ'αυτό μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου.Πρόσφατα άκουγα πολύ το καινουριο LP Gaslight Anthem καθώς και το καινούριο mixtape των Drake με τίτλο "So Far Gone" και πολύ Common Cause και Propagandhi.Όπως βλέπεις υπάρχουν πολλά διαφορετικά πράγματα αλλά θεωρώ τον εαυτό μου "οπαδό" της καλής μουσικής.Παρ'όλ'αυτά όταν αράζαμε είχαμε κάτι σαν top five playlista που ήταν,σε τυχαία σειρά,Shelter,Propaghandi,Slaskfittorna,Kar i en hipster(σουηδική rap έκδοση του T-Plains-In Luv with a stripper,που βασικά είναι κωμωδία) και θα δώσω την 5η θέση στο hip-hop,είναι γενίκευση αλλά ήταν συνήθως Jurassic 5 ή Jigga και Alkaline Trio.Βέβαια αυτά είναι 6 αλλά ναι αυτά ήταν συνήθως.

Όσο αφορά τους στίχους των τραγουδιών.Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα;

Στιχουργικά πραγματικά προσπαθήσαμε να πούμε κάτι,αυτός ήταν ο στόχος μου.Πολλές μπάντες είναι φοβερές μουσικά αλλά υστερούν στιχουργικά.Σε καμμία περίπτωση δεν λέω ότι είχαμε φοβερούς στίχους αλλά προσπαθήσαμε να μιλήσουμε για θέματα που θεωρούμε σημαντικά.
Το "Open Your Mind" είναι για τον ρατσισμό,το "Traditions" πιο πολύ για την οργανωμένη θρησκεία και αυτά είναι απλά δύο παραδείγματα.Είχαμε ακόμα πολλούς στίχους για το να υπερασπίζεσαι αυτό που πιστεύεις.Πολλοί άνθρωποι έχουν διάφορες γνώμες όταν είναι νέοι αλλά τις αφήνουν πίσω όταν μεγαλώσουν,τίποτα δεν είναι πολύ σημαντικό πια κι ενώ είναι αλήθεια ότι μεγαλώνουμε σαν άνθρωποι θεωρώ σημαντικό να μεγαλώνουμε μέ τα πιστεύω μας και όχι από αυτά πηδώντας στο νέο trend καθε φορά.Εννοώ πως καταλαβαίνω πλήρως ότι όταν μεγαλώνεις γίνεσαι πιο έξυπνος και δεν έχεις τα πιστεύω που είχες όταν ήσουν 15 αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να πας στην αντίθετη πλευρα και να κριτικάρεις αυτά που θεωρούσες κάποτε καλύτερα.Τώρα μακρηγορώ αλλά βασικά νιώθω ότι οι hardcore μπαντες πρέπει να λένε κάτι.

Πρώτη φορά που άκουσα τη μπάντα ήταν στο "Open Your Mind" και είχα μείνει έκπληκτος

Ευχαριστώ,κι εγώ το ιδιο για να είμαι ειλικρινής.Ήταν η πρώτη μου εμφάνιση σε δίσκο και προφανώς ήταν πολύ ωραίο.Να κρατάς το δικό σου δίσκο στα χέρια σου είναι φοβερό συναίσθημα.

Σαν μπάντα έχετε αρκετές κυκλοφορίες αναλογικά με το χρόνο που υπάρχετε.Έχετε ποτέ φοβηθεί οτι θα σήμαινε λιγότερη ποιότητα;

Δεν θα το έλεγα,πάντα ήμασταν πολύ παραγωγικοί όταν προβάραμε,μπορεί να γράφαμε και 5 τραγούδια σε ένα σαββατοκύριακο αν το κάναμε με όρεξη.Αλλά ναι,καταλαβαίνω τι εννοείς και υπήρχαν συζητήσεις γι'αυτό μέσα στη μπάντα και συγκεκριμένα τραγούδια "κόπηκαν" από τις συναυλίες αλλά το κοιτάξαμε δημοκρατικά κι έτσι ακόμα κι αν κάποιος δεν πίστευε 100% στο κομμάτι το γράφαμε και το εξετάζαμε μετά.Τελικά,είμαι περήφανος για όλα αλλά πάλι ήταν η πρώτη μου μπάντα οπότε ίσως δεν είμαι τόσο αντικειμενικός.Αντίθετα ποτέ δεν νομισα οτι κάναμε πολλά σαν μπάντα.Ας πούμε ήμασταν μπαντα για 4 χρόνια και βγάλαμε 2 demos,2 7άρια και ένα CD (κι εμφανιστήκαμε σε μερικές συλλογές) που δεν πιστεύω ότι είναι πολύ.Κανένα LP(όυτε καν το συζητήσαμε)που θα απαιτούσε να δούμε τη μπάντα πιο σοβαρά.

Είναι πολύ άσχημο που διαλύσατε.Παρ'όλ'αυτά πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα να ξαναβρεθείτε μαζί κάποτε;

Όχι.Για να μην πολυλογούμε δεν υπάρχει φιλοδοξία ούτε λόγος να είμαστε πάλι μαζί.Άκου Balance αντί για εμάς.

Ποιές μπάντες θα πρότεινες σε κάποιον να ακούσει;

Θα έλεγα Balance,Anchor, Nitad, Hårda Tider, True Colors, Common Cause, ON και Mindset όσο αφορά το hardcore/punk.

Τελείωσε τη συζήτηση όπως θές

Ευχάριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη,αν ποτε βρεθούμε πάλι μαζί θα έρθουμε στην Ελλάδα.Αγοράστε το CD από τη City To City Records και το 7άρι από την WUAL ή την TTR και πάρτε το EFFORT FANZINE

Breaking news..

Πρόσφατα άκουσα το τελευταίο album των My Defense με τίτλο I'mbreakable.
Είναι η 3η κυκλοφορία των Γερμανών(προηγούνται ένα EP κι άλλο ένα full length).Το καινούριο album,οπως αναμενόταν,τα σπάει.Κινείται μεταξύ του στυλ των Betrayed,Champion και αυτού του μελωδικού γρήγορου hardcore.Πολύ καλή παραγωγή και σαφώς ένα cd που συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Μακάρι οι διοργανωτές (που ξερω ότι κοιτάνε το blog :P :P) να κανουν ότι μπορούν ώστε να τους δούμε σύντομα.





My Defense's myspace page

>Να μην ξεχάσω:

Αύριο Παρασκευή στο An Club έχει hardcore.
Οι αυστριακοί metalcoreαδες Punchline εμφανίζονται μαζί με άλλες 3 μπάντες.
Προσωπικά οι Punchline είναι κάπως metal για τα γούστα μου,σίγουρα όμως κάποιος που γουστάρει το στυλ θα γουστάρει και το live.
Μαζί τους οι "παλαίμαχοι" του brutal beatdown hardcore Eden Demise (που ειναι κι ενας μεγάλος λόγος που θέλω να πάω στο show μιας και έχω καιρό να τους δώ και μαθαίνω ότι έχουν φρέσκο υλικό), οι βολιώτες metalcore-αδες Against The Society, και οι outsiders δυναμικοί street-punx Human Battle.

Τα λέμε εκεί!



More Info:
World's Appreciated Kitsch
Punchline
Eden Demise

Against The Society

ΕΠΙΣΗΣ!
Οι Slapshot στην Ελλάδα!20 Ιουνίου!Ελπιζω να μην ακυρωθεί αυτή τη φορα!

Hardcore saves the day..

> Οι Go For Broke με κέρδισαν επάξια απο το demo τους του 2005 και δεν ήταν δυνατό να μην ακούσω το full length τους με τίτλο Traditions. Οι σουηδοί συνεχίζουν το youth crew style hardcore που θυμίζει έντονα Insted και για το συντομο της παρουσίας τους ήδη τα σπάνε αρκετά.



Check Them Out!

> Η πρώτη μπάντα με full γυναικείο lineup που εχω ακούσει έβγαλε demo.Οι ισπανίδες Born To Hate εκπέμπουν και λόγω παραγωγής πολύ Cro-Mags και παίζουν σε παρόμοιο στυλ και σίγουρα δεν περνάνε απαρατήρητες!Περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα.Μέχρι τότε...




εδώ..

Rush hourrrrr!

Οι No Use For A Name τα έσπασαν την Κυριακή στο ΑΝ και σύντομα θα ανεβάσω εδώ και την συνέντευξη που τους πήραμε από κοινού με τον φίλο Αποστόλη (info here! - thanks dude!).
Υπομονή όμως γιατί έχει πλακώσει πολλή δουλεια!

Κατά τα άλλα μόλις διάβασα ένα review του Αποστόλη για το live των Strength Approach σε Αθήνα και Λάρισα και έχει φάση.
Ρίχτε του μια ματιά εδώ!

Catch up soon..

No Use For A Name fresh and hot

Μιας και ο λόγος που έρχονται στην Ελλάδα οι No Use For A Name είναι το promotion του νέου τους album The Feel Good Record Of The Year δεν γινόταν να μην το βρώ.Και μιας και το βρήκα και μου άρεσε αρκετά δεν γινόταν να μην αναφερθώ σ'αυτό.

Πρόκειται λοιπόν για μια κυκλοφορία πολύ..NUFAN!Στοιχεία του πιο "aggressive"(..μακρινού) παρελθόντος του Incognito και Leche Con Carne αλλά και του πιο πρόσφατου παρελθόντος τους με μελωδικά και catchy στοιχεία.
Εκπληκτική παραγωγή και κατά τη γνώμη μου ένα από τα καλύτερα intro tracks σε album του είδους.Δεκατέσσερα κομμάτια για όλες τις προτιμήσεις μεταξύ του μελωδικού και του post punk σε ένα δισκάκι τόσο ξεκούραστο όσο ο τίτλος του.

Άλλος ένας λόγος για να είμαστε την Κυριακή στο An Club..Enough said...




P.S.Thanks to Wiebke of Fat Wreck Chords for letting me have this release..Cheers

Quickplay

Άργησα αλλά τα κατάφερα..
μεγάλος φόρτος αυτή τη βδομάδα..στα γρήγορα λοιπόν

>Άλλη μια μπάντα με γυναικεία φωνητικά.Ο λόγος για τους Against The Spirits από τη Μαδρίτη που κυκλοφόρησαν το EP τους.Πρόκειται,στα πλαίσια πάντα του EP,για ένα από τα πιο ελπιδοφόρα δισκάκια που έχω ακούσει.Φωνητικά λίγο πιο πρίμα από της Candace (Walls Of Jericho) και old school ήχος.



Περιμένω full length οπωσδήποτε!

> Στα πιο παλιά..εντύπωση μου έκανε το The Escape(2004) των γερμανών Black Friday '29.
Μπόλικα beatdown σημεία αλλά και πιο γρήγορα που συνολικά δίνουν μια είκόνα του στυλ των Betrayed και Carry On.



Αξίζει!

Cheers..

No Use For A Name Live @ An Club!

Καλημέρα!
Μια μπάντα με μεγάλη ιστορία θα παίξει στο An Club στις 15/2.Πρόκειται για τους No Use For A Name.Ισως δεν χρειάζονται συστάσεις.Απλά να αναφέρω ότι οι NUFAN κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album το 1990 και έρχονται στην Ελλάδα προμοτάροντας το τελευταίο τους album The Feel Good Record of the year που κυκλοφόρησε το 2008.Μιλάμε λοιπόν για μια ιστορία 18 χρόνων που τους έχει τοποθετήσει στις πιο γνωστές μπάντες του λεγόμενου "καλιφορνέζικου punk-rock" όπως άλλωστε και οι 11 κυκλοφορίες τους.
Μαζί τους οι Γερμανοί thrashopunkohardcoreαδες Schiesse Minelli αλλά και οι έλληνες Plus Dots.
Το εισιτήριο κοστίζει 25 ευρώ

Be there!

Nice and Old

Επιστροφή στα παλιά σήμερα μιας και τα..καινουρια ήταν απογοητευτικά.

Η σκηνή της Βοστώνης ήταν δυνατή ως γνωστό.Παρόλο που πλέον έχει χάσει την παλιά της αίγλη είναι ωραίο να θυμάσαι κάτι από τα παλιά.
Γύρω στο 97 λοιπόν όταν το youth crew ήταν ξανά στα πάνω του υπήρχαν μπάντες όπως οι Ten Yard Fight που το στήριξαν.
Το Back On Track της χρονιάς εκείνης και μάλιστα 2 χρόνια πριν το τελευταίο τους live,δεν είναι παρα η επιβεβαίωση.Ήχος επηρρεασμένος από το παλιότερο Youth Crew,με επιρροές απο Gorilla Biscuits και Chain Of Strength αλλά και από το "τότε" hardcore με τους Floorpunch που την ίδια περίοδο τσάκιζαν.Θα ικανοποίησει κάθε hardcore "γούστο".
Old school για τον κόσμο λοιπον!

The Moshing Day

Δεν συνηθίζω να ακούω brutal hardcore.Πόσο μάλλον να γράψω για κάτι τέτοιο.Εδώ και κάποια ώρα όμως ακούω το From Dead End Blocks Where Life Means Nothing των Shattered Realm.

Όχι ότι είναι κανένα καινούριο CD (του 2005 για την ακρίβεια).Δεν είχε τύχει όμως να το ξανακούσω ως τώρα.
Ο λόγος που μάλλον ψήθηκα είναι οτί είναι πολύ πιασάρικο και χορευτικό με μεγάλη επιθετικότητα.Σε αρπάζει από τα μούτρα και δεν σε αφήνει όσο και να παρακαλάς.Ωμό και brutal με τίγκα beatdown μέρη.Πολύ για τα γούστα μου αλλά τι να κάνεις;Να περιμένετε κάτι μινιμαλιστικό με την έννοια ότι φαντεζί παραγωγές με 200 διαφορετικές κιθάρες δεν θα βρείτε εδω.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους γουστάρουν Terror,Born From Pain,Path Of Resistance.



Μάλλον θα τους ψάξω και παραπάνω!

Fuerza!!

My Wake Up Call

Καλό μήνα και καλή βδομάδα!

Με ξύπνησαν κάπως οι Wake Up Call με το album του 2006 One Eye Open.
Οι αμερικάνοι που έχουν κάτι από το old school feeling των Warzone με τα αργά πιασάρικα κουπλε του στυλ Sound Of Revolution και άλλοτε την ταχύτητα των Battery,φαίνονται να εκπροσωπούν επάξια αυτό που λέει το ονομά τους: ένα ωμό και βίαιο wake up call.



>True Colors-Focus On The Light(2007)

Δυνατοί οι Βέλγοι True Colors με το album τους Focus On The Light να κινείται στο ύφος των Youth Of Today και Judge.Cd που βρήκα πως είναι out of stock σε αρκετά online καταστήματα.Όπου το βρείτε χτυπήστε το γιατί αξίζει πολλά!