All For Nothing, Eden Demise, Against All Odds, Cause For Fight live @ Second Skin Club 19/3/2011

Σάββατο 19/3.
Μετά από σημαντικό διάστημα, βρέθηκε - επιτέλους - μια καλή αφορμή για ξέσπασμα/πάρτυ. Στο κλίμα των ημερών (sic) το κέντρο της Αθήνας και βέβαια η περιοχή του Ψυρρή που φιλοξενούσε το εν λόγω live. Ευκαιρία και για μια βόλτα ανάμεσα στους (ξαναsic) καρναβαλιστές που γέμιζαν την περιοχή, κάποιοι ευχάριστοι αλλά και πολλοί ιδιαιτέρως εκνευριστικοί. Λίγο ενδιαφέρει. Άλλωστε για άλλο λόγο ήμουν εκεί.
Φτάνοντας στο Second Skin (και μάλιστα για πρώτη φορά) είδα ένα συμπαθητικό - για live - μαγαζί με αρκετά ψηλό stage.
Αρκετά νωρίς ανέβηκαν στη σκηνή οι Cause For Fight και άνοιξαν τη βραδιά. Είναι η δεύτερη φορά που τους βλέπω αλλά δεν έχω προλάβει να τους "συστήσω". Για όσους δεν τους γνωρίζουν, πρόκειται για μια μπάντα που αποτελείται από 2 πρώην μέλη των αθηναίων Velocity (RIP) και παίζουν ένα στυλ in your face metal/hardcore με solid ήχο και σχετικά brutal φωνητικά. Η παρουσία τους ήταν αρκετά σφιχτή και εν μέσω άλλων παίξανε και 3 διασκευές από τους Velocity (Fight Them, Κάψε, Μαχητές του αύριο) και μία στο ACAB των 4skins.
Επόμενοι στη σκηνή οι επίσης αθηναίοι Against All Odds στους οποίους και έχει γίνει ιδιαίτερη αναφορά στο blog αυτό. Στην παρουσία τους παίξανε κομμάτια από το demo τους αλλά και κομμάτια που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα. Η διασκευή δεν έλειψε ούτε αυτή τη φορά και ήταν το I had enough των Agnostic Front. Θα χαρακτήριζα την εμφάνιση τους "επαγγελματική" μιας και μου έδωσαν την εντύπωση της μπάντας που ανεβαίνει στη σκηνή αποδίδει αυτά που πρέπει, περνάει καλά και αποχωρεί.
Τρίτοι στη σειρά οι brutal hardcore βετεράνοι (πλέον) Eden Demise στα γνωστά τους μοτίβα. Καλό παίξιμο, μεσαίας διάρκειας σετ, αρκετή δύναμη και ισχύς επί σκηνής αλλά και μουδιασμένη σκηνική παρουσία λόγω μικρής προσέλευσης (οφείλω να τους υπερασπιστώ σε αυτό - ένα γεμάτο δεν είναι ποτέ ίδιο με ένα άδειο μαγαζί).
Η μπάντα που περιμέναμε με θέρμη ήταν αυτή που θα έκλεινε και τη βραδιά. Οι ολλανδοί All For Nothing ανέβηκαν στη σκηνή και άρχισαν να παίζουν το hardcore που - όσοι τους γνωρίζαμε - περιμέναμε. Solid αλλά δυνατή παρουσία από τη μπάντα του Ροτερνταμ που συμπληρώνει φέτος 10 χρόνια παρουσίας. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σταθώ στη frontwoman του συγκροτήματος. Είναι πραγματικά εξαιρετικό να βλέπεις (επιτέλους!) μια κοπέλα να περνά καλά επί μιας hardcore σκηνής με αρκετά καλή σκηνική παρουσία (χωρίς υπερβολές που συναντάς πολλές φορές) και με vocals πιστά σε αυτά του album. Χάρηκα όμως ιδιαίτερα που η εμφάνιση πιθανώς έβαλε σε σκέψεις κάποιες κοπέλες της σκηνής και θα ήμουν ευτυχέστατος αν τις έβλεπα να είναι πολύ πιο ενεργές από ότι είναι τώρα. Εξαιρετική παρουσία από την συμπαθή Ολλανδή (χαμογελαστή και ευχάριστη ανάμεσα στα κομμάτια) αλλά και από όλο το γκρουπ που έδωσε έναν εξαιρετικό εαυτό. Προσωπικά χάρηκα πολύ που τους είδα, μιας και είναι - εύκολα - από τις καλύτερες ευρωπαϊκές underground hardcore μπάντες που έχω ακούσει τελευταία. Εκτός από τα δικά τους κομμάτια (και από το Solitary αλλά και από το Miles & Memories) έκαναν και μια διασκευή στο New Direction των Gorilla Biscuits.
Μελανά σημεία της βραδιάς το μικρό σετ των All For Nothing (επειδή το μαγαζί κακήν κακώς τους είπε κάποια στιγμή ότι μπορούν να παίξουν ένα μόνο κομμάτι ακόμα) αλλά και, για άλλη μια φορά, ο απογοητευτικά λίγος κόσμος που ήρθε. Σε μια τόσο καλή μπάντα πλαισιωμένη από εξίσου καλές local μπάντες, σε ένα "εορταστικό" (ξαναματαsic) κλίμα, βράδυ Σαββάτου, η προσέλευση του κόσμου ήταν απογοητευτική.

Κατά τα άλλα, ευχαριστούμε τις μπάντες και το διοργανωτή και εις ανώτερα!