The dutch bite once more...

Κάποτε βλέπαμε την Candace των Walls Of Jericho να γρυλίζει επι σκηνής και το θεωρούσαμε πρωτόγνωρο να σκίζει τόσο μια μπάντα με γυναικεία φωνητικά στο hardcore χώρο.Προφανώς δεν υποννοώ κάτι σεξιστικό (σαφώς και όχι) απλά τονίζω πως τα brutal γυναικεία φωνητικά δεν συνηθίζονταν.Τώρα (τι τώρα;εδώ και καιρό) βέβαια που ακούς WOJ και νομίζεις ότι είναι οι Slayer και το hardcore στον ήχο τους έχει σχεδόν "ξεθωριάσει" πήγε η καρδιά μας στη θέση της.Αμ δε..

All For Nothing κύριοι και MCD με τίτλο Solitary.
Μπάντα από την Ολλανδία (διάολε αυτοί οι Ολλανδοί θα με κάνουν να γράψω αφιέρωμα αλλά χαλάλι) με γυναικεία φωνητικά και το καλύτερο..hardcore!
Μελωδικά σημεία (αλλά και το όλο ύφος οφείλω να παραδεχτώ) που θυμίζουν κάτι από Bane αλλά και Champion,ωραία δεύτερα φωνητικά αλλά και πρώτα που δεν είναι brutal και πιό πολύ θυμίζουν μια γυναικεία εκδοχή των φωνητικών των Comeback Kid(! κι όμως).
Αν και κατά τη γνώμη μου καλύτερο από αυτό το MCD είναι το Full Length τους του 2007 με τίτλο Can't Kill What's Inside και στο Solitarity διατηρούν το χαρακτήρα τους.



Εξαιρετικό!

Καλη χρονιά με υγεία!