Misconduct - One Step Closer

Καλημέρα!

Είναι αλήθεια ότι περίμενα με ενδιαφέρον το νέο album των Misconduct. Και να που βρέθηκε στα χέρια μου ένα promo.
Η αλήθεια είναι ότι είχα κλέψει λίγο και είχα ρίξει μια ματιά στο βίντεο του Closer που είχε κυκλοφορήσει στο Youtube για να πάρω μια μικρή γεύση του νέου album που, παρεμπιπτόντως, έχει τον τίτλο One Step Closer.

Για να δούμε..
Το album ξεκινά με ένα intro που θυμίζει το.."Υπάρχει ζωή" της Δέσποινας Βανδή. Το ξέρω ότι οι μισοί γελάτε και οι άλλοι μισοί βρίζετε αλλά είναι το πρώτο πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν το άκουσα και πιστεύω ότι οι ομοιότητες είναι εμφανείς χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα αρνητικο (Ίσως οι Misconduct ακουνε Despoina εν τέλει :-P). Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια αρκετά χαλαρώτικη και όμορφη εισαγωγή για να έρθει το Closer με το γνώριμο και κλασσικό Misconduct ύφος του να μας σπρώξει στο album.
Η πρώτη εντύπωση που αφήνει το Closer είναι πως το album αν και είναι πιστό στο στυλ της μπάντας φλερτάρει περισσότερο με το pop χωρίς σε καμμία περίπτωση να παύει να αποζημιώνει τους φίλους των Misconduct. Φυσικά στα κομμάτια που ακολουθούν συγκαταλέγονται και γρήγορα, california-style tracks όπως τα Out Of Reach, Won't Forget ή mid-tempo όπως το - εκπληκτικό κατά τη γνώμη μου- Family.
Η παραγωγή του One Step Closer είναι -παραδοσιακά- εκπληκτική, ίσως καλύτερη από ποτέ. Κάτι βέβαια που μου έκανε αίσθηση είναι ο ήχος των drums τα οποία σε κάποιες στιγμές ή καλύτερα σε κάποια breaks ακούγονται σαν από μηχάνημα. Ποιός ξέρει; Ίσως έγινε επίτηδες έτσι. Άλλωστε,είναι γνωστό ότι ο Daniel Petri είναι ένας πάρα πολύ καλός drummer και ξέρει τον ήχο που θέλει να βγεί έξω καλύτερα από τον καθένα μας.
Εν κατακλείδι,θα έλεγα πως πράγματι το One Step Closer είναι ένα california-style punk album που φλερτάρει με το pop και για να ειπωθεί καλύτερα φλερτάρει με το radio album.(άλλωστε πότε το καλιφορνέζικο δεν ήταν radio μουσικη;) Παρ'όλ'αυτά κατά τη γνώμη μου έχει όλα τα χαρακτηριστικά που γουστάρε κάποιος στους Misconduct. Φοβερές μελωδίες, φοβερά φωνητικά, εναλλαγές tempo και ισχυρό feeling με δόσεις γρήγορου punk. Όσο πιο πολύ το ακούω τόσο πιο πολύ μου αρέσει. Αρκει;



Γειά χαρά.